مدت ها است كه پژوهشگران به دنبال يافتن علل اعتياد به سيگار هستند و در نهايت نتايج تحقيقاتى كه در ژاپن صورت گرفته است، ثابت مى كند برخى از افراد به صورت ژنتيكى بيشتر از ديگران مستعد معتاد شدن هستند. ارتباط مستقيمى بين تمايل به مصرف دخانيات به خصوص سيگار و حضور يك ژن مخصوص به نام «cyp2A6» وجود دارد. اين ژن مخصوص حالت هاى مختلفى دارد. مانند ژن مخصوص رنگ مو، اين ژن هم حالات مختلف دارد. در واقع رنگ موى يك فرد وابسته به اين است كه فرد چه نسخه اى از ژن را به ارث برده باشد. از ژن cyp2A6 نيز نسخه هاى متفاوتى وجود دارد و اين ژن وظيفه تجزيه نيكوتين را دارد. نيكوتين از مواد اعتيادآورى است كه حضور آن تعادل درونى بدن را برهم مى زند. نتيجه اين بررسى نشان مى دهد ظرفيت هر فرد براى تحمل نيكوتين با فرد ديگر متفاوت است و اين مسئله وابسته به آن است كه چه نسخه اى از ژن ياد شده در مجموعه ژنوم يك فرد حضور داشته باشد.حضور اين ژن ظرفيت بدن را براى تحمل نيكوتين افزايش مى دهد. اما بالا بردن ظرفيت تحمل نيكوتين به معناى بالا بودن توانايى جسمى اين افراد در برابر خطرهاى سيگار نيست. اين افراد نيكوتين بيشترى مصرف مى كنند و در نتيجه دچار آسيب بيشترى هم مى شوند. اما با توجه به بررسى هاى ژنتيكى مشابهى كه پيش از اين در كشور سوئد صورت گرفته بود، نتيجه اين تحقيق ثابت مى كند كه ارتباط مستقيمى ميان نسخه موجود از ژن cyp2A6 و ميزان اعتياد افراد به دخانيات وجود دارد. با توجه به آنكه تمايل و ظرفيت افراد براى تحمل نيكوتين متفاوت است، مى توان نتيجه گرفت كه هر فرد براى ترك سيگار علاوه بر اراده شخصى به زمان و روش مخصوص به خود نياز دارد.Reuters.comمنبع : روزنامه شرق
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر