ايسنا: شركت پژو فرانسه خودروى جديدى را ساخته كه از سوخت هيدروژن استفاده مى كند و از اگزوز آن به جاى گاز، آب خارج مى شود. شركت پژو، خودروى «كوارك» مجهز به سلول سوختى را ساخته است.
در اين خودرو سوخت هيدروژن طى عملياتى با اكسيژن، برق توليد كرده و برق توليد شده در چهار الكتروموتور مصرف مى شود. سيستم اين خودرو توسط هوا خنك مى شود و در مخزن ذخيره سازى هيدروژن با فشار ۷۰ بار ذخيره مى شود. باك نيز توانايى ذخيره سازى ۹ ليتر هيدروژن را دارد. بيشترين سرعت اين خودرو ۱۱۰ كيلومتر بر ساعت و شتاب صفر تا ۵۰كيلومتر اين خودرو نيز ۵/۶ ثانيه است. شركت PSA ژو سيتروئن قصد دارد اين نسل از خودروهاى پيل سوختى خود را گسترش دهد. خودروى پيل سوختى پژو بدون صدا كار مى كند. باطرى اين خودرو از جنس فلز نيكل است و در حدود ۴۰واحد سلولى در پيل سوختى اين خودرو استفاده شده است كه هر كدام توانايى توليد ۲/۷ ولتاژ را دارد كه در مجموع ۲۸۸ولتاژ توسط اين سامانه توليد مى شود. پيش از اين نيز پژو خودروى هيدروژنى پيل سوختى پژو H2O را ساخته بود. شركت بى ام و نيز چندى پيش نوع ديگر خودروهاى هيدروژنى كه با موتور احتراق داخلى كار مى كند را ساخته بود. مهندسان بى ام و در اين خودروى هيدروژنى با يك آرايش خورجينى داراى ۲سيلندر توانستند با به كارگيرى سوخت هيدروژن ۲۸۵اسب بخار قدرت توليد كنند. اين خودروى جديد بى ام و در آخرين ركوردگيرى توانسته به سرعت ۳۰۲ كيلومتر بر ساعت دست يابد. موتور جديد H2R بر مبناى موتور احتراق داخلى بى ام و سرى ۷ ساخته شده و براى افزايش راندمان در اين موتور از زمان بندى متغير سوپاپ ها استفاده شده است. البته به دليل نوع سوخت هيدروژن و حالت گازى آن، تغييراتى در سيستم سوخت رسانى اين خودرو ايجاد شده است. شركت بى ام و قصد دارد بر اساس تجربيات به دست آمده در مدل H2R گونه اى از خودروهاى خود را كه هم توانايى كاركرد بر روى هيدروژن و هم توانايى كاركرد با بنزين را دارد، بسازد. خودروى هيدروژنى بى ام و توسط شركت تكنوسنتر كه از شركت هاى زيرمجموعه بى ام و است، ساخته شده و مهم ترين تغييراتى كه در اجزاى ساختمانى اين موتور به نظر مى رسد، نوع تزريق سوخت هيدروژن است. البته نوع مواد ساخته شده براى محفظه احتراق هم بسيار جالب است. آلياژهاى به كار رفته در اين موتور شايد تا همين امروز هم جزء اسرار بى ام و باشد. مهم ترين تفاوت بين موتور احتراق داخلى بنزين سوز و هيدروژنى در تفاوت ذات اين دو سوخت است. در حالى كه هيدروژن تحت فشار هواى طبيعى سريع تراز سوخت معمولى مشتعل مى شود، اما دماى احتراق آن اندكى كمتر از بنزين است. در داخل موتور سرعت احتراق بالاى مخلوط هيدروژن و هوا، دماى بيشترى در مقايسه با يك موتور بنزينى توليد مى كند، بنابراين زمان بندى سوخت نيز بايد تغيير كند. جرقه بايد به گونه اى زده شود كه بهترين فشار در نقطه مرگ بالاى پيستون شكل گيرد. يكى از مزاياى قابل توجه، فشار احتراق بالاتر از مخلوط هيدروژن و هوا و توليد قدرت بيشتر از همان مقدار انرژى است كه در يك موتور بنزينى مصرف مى شود؛ و اين يعنى اين كه موتور هيدروژنى بازده و كارايى بيشتر د
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر