سه‌شنبه، فروردین ۲۹، ۱۳۸۵

صحبت نقاط كوانتومى با يكديگر

ايسنا: دانشمندانى كه اميدوارند از نقاط كوانتومى به عنوان واحدهاى ساختمانى نسل جديد رايانه ها استفاده كنند، روشى براى ايجاد ارتباط بين آنها پيدا كرده اند.دانشجوى دكتراى دانشگاه «اوهايو» كه به همراه پروفسور «سرجيو اولوآ» يافته هاى مربوط به اين تحقيق را در مجله Applied Physics Letters به چاپ رسانده است، مى گويد: «اساساً نقاط كوانتومى با همديگر صحبت مى كنند.» اين نقاط بلورهاى كروى مهندسى شده اى با قطر حدود ۵ نانومتر هستند. اگر بخواهيم مقايسه اى انجام دهيم، مى توانيم بگوييم كه قطر متوسط يك سلول حدود ۱۰۰۰ نانومتر است.
محققان بر اين باورند كه نقاط كوانتومى مى توانند در توسعه فناورى نانو بسيار سودمند باشند، زيرا اين نقاط تطبيق پذير و يك شكل هستند و اين امر باعث مى شود تا تغييرات و معايب احتمالى مواد حذف شوند. محققان در تحقيق اخير براى اولين بار از يك مدل تئورى استفاده كرده و نشان دادند تابش انرژى نورى بر روى نقاط كوانتومى باعث مى شود آنها بلافاصله به صورت منسجم انرژى را منتقل كنند. آنها دريافتند اگر نقاط كوانتومى را در يك فاصله مشخص نسبت به همديگر (بزرگ تر از شعاع نقاط) قرار دهيم، امواج نور ميان اين نانوبلورها با يك الگوى ثابت حركت مى كنند.
در تحقيق قبلى هنگام انتقال امواج ميان اين ذرات، طول موج آنها تغيير كرده و يا مبادله انرژى به صورت نامنظم صورت مى گرفت و اين امر موجب ايجاد اختلال در ارتباط ميان نقاط كوانتومى مى شد. نتايج اين تحقيق نشان مى دهد كه مى توان راهى براى انتقال داده ها از طريق امواج نورى پيدا كرد كه اين امر زمينه را براى توليد رايانه كوانتومى نورى فراهم مى كند. در رايانه هاى معمولى موجود، انتقال اطلاعات توسط بار الكتريكى صورت مى گيرد ولى در رايانه هاى كوانتومى نورى اين كار با استفاده از نور انجام خواهد شد.اين فناورى جديد مبتنى بر نقاط كوانتومى مى تواند در تصويربردارى پزشكى نيز مورد استفاده قرار گيرد. نقاط كوانتومى را مى توان به بيمار تزريق كرد و سپس از ابزارى كه داراى نقاط كوانتومى بيشترى است، براى تشخيص موقعيت آنها در زير پوست بهره برد.بنا بر اظهار «اولوآ» در تحقيقات زيستى كه بر روى موش ها صورت گرفته است، موفقيت زيادى با اين روش تصويربردارى حاصل شده است. اين نقاط كوانتومى، نسبت به مواد شيميايى موجود كه براى افزايش وضوح تصويربردارى استفاده مى شوند، اثرات جانبى كمترى داشته و در نهايت مى توانند جايگزين اين مواد شوند.

هیچ نظری موجود نیست: