سه‌شنبه، تیر ۲۸، ۱۳۸۴

نقش مديران دانش آموخته فيزيك در توسعه تعليم و تربيت

علم مطالعه جهان قانونمند
اسفنديار معتمدى

123045.jpg
سال۲۰۰۵ ميلادى به عنوان سال جهانى فيزيك انتخاب و اعلام شده است. در خصوص هدف ها و برنامه هاى محلى، منطقه اى و جهانى آن بحث هاى مفصلى در جريان است. يكى از اين بخش ها اثر علم فيزيك و فيزيكدانان در انواع فناورى ها، هنرها، فلسفه، جهان بينى و رفتار انسان است. حال اين پرسش مطرح است كه آيا علم فيزيك يا فيزيكدانان در مديريت هم اثر چشمگيرى داشته يا دارند؟ آيا مديرانى كه زمينه تحصيلات آنها فيزيك بوده است، در انجام وظايف مديريت كه برنامه ريزى، سازماندهى، آموزش، انگيزش، هدايت، نظارت، هماهنگى و نوآورى در محدوده مسئوليت خود بوده، موفق يا ممتاز از ديگران بوده اند؟
براى پاسخ به اين پرسش بود كه به جست وجو پرداختم و تعدادى از فارغ التحصيلان فيزيك را كه مسئوليتى در اداره امور كشور داشتند، از نظر گذراندم تا آنكه آقاى سيد رحيم مدنيان رئيس سازمان آموزش و پرورش اصفهان جلب توجهم شد و به بررسى كارهاى او پرداختم و او را با استانداردهاى رايج مقايسه نمودم و كارهايش را با گفتارى كه در جلسه اى از ايشان شنيده بودم، مقابله كردم.
• آنچه شنيدم و ديدم
در مهرماه سال ۱۳۸۰ به همراهى استادان بزرگوار فيزيك آقايان دكتر كمال جناب و دكتر ابوالقاسم قلم سياه براى شركت در جلسه نكوداشت جمعى از معلمان فيزيك اصفهان به آن شهر رفتيم. در اين مراسم از سى و چند نفر دبيران بازنشسته فيزيك كه سال هاى خدمت آنها به ۳۰ سال رسيده يا متجاوز از آن بود، تجليل مى شد. هنگامى كه نخستين سخنران خبر از بازنشسته شدن بيش از ۳۰ نفر از معلمان كارآزموده اصفهان را بر زبان راند، يك باره از ذهنم گذشت كه بعد از اين، كجا از اين تجربه هاى معلمى استفاده مى شود؟
پس از آنكه نوبت سخن به من رسيد، آنچه از ذهنم گذشته بود، در آغاز سخن چنين بيان كردم: با هزار سال تجربه معلمى چه مى كنيد؟ آيا به سادگى ميليون ها ساعت تجربه دقيق معلمى را به فراموشخانه تاريخ مى سپريد؟ مگر در اين كشور، ما چقدر از اين سرمايه هاى گرانبهاى انسان پرور داريم؟ آيا فكرى براى بهره گيرى از خرد و تدبير اين معلمان شده است يا آنكه در جلسه امروز پايان فعاليت ذهنى و علمى آنها را جشن مى گيريم؟...
سخنران بعدى آقاى سيدرحيم مدنيان رئيس سازمان آموزش و پرورش استان اصفهان بود كه ضمن سپاس و تشكر و خيرمقدم گفت: «با جمعيت جوان و جوياى كار كه داريم، بحث بازنشستگى، بحث ناگزيرى براى فرصت اشتغال جوانان است. تلاش ما در استان اين بوده است كه در حد مقدورات اين بستر و شرايط را ايجاد كنيم تا عزيزان بازنشسته علاوه بر ساعات مختصرى كه احياناً تدريس مى كنند، در كارهاى جنبى از قبيل شركت در انجمن هاى علمى، نوشتن، تحقيق كردن، چاپ كتاب ها و نشريات، اندوخته هاى گرانبهاى خود را ارائه نمايند. انجمن هاى علمى معلمان فرصت مغتنمى است براى بحث و تبادل نظر بين معلمان و توليد فكر و انديشه جديد و راه و شيوه هاى نوينى است كه مى تواند براى آموزش و تعليم و تربيت مفيد باشد.»ايشان در ادامه سخنان خود از مجله هايى كه در سازمان آموزش و پرورش استان اصفهان چاپ مى شود، مركز انتشاراتى كه داير خواهند كرد تا كارهاى علمى، آموزشى و پژوهشى معلمان را چاپ و منتشر كند، از مراكز تحقيقات معلمان كه تا پايان سال ۸۰ به ۲۰ مركز مى رسد، از تشكيل موزه علوم و فنون سخن گفتند و از حاضرين خواستند كمك كنند تا اصلاحات مورد نياز در آموزش و پرورش انجام شود و جامعه به انتظاراتى كه از آموزش و پرورش دارد دسترسى پيدا كند.سخنان آن روز آقاى مدنيان برايم اميدوار كننده بود اما پيش خود گفتم: دو صد گفته چو نيم كردار نيست. تا آنكه چند ماه بعد، از سوى منطقه آموزش و پرورش لنجان- مركز زرين شهر- دعوتى داشتم تا با دبيران دوره راهنمايى بحث و گفت وگو داشته باشم. اين جلسه در مركز تحقيقات معلمان اين منطقه تشكيل شد و نخستين جلسه معلمان در آن مركز بود و مشخص شد كه تأسيس مراكز تحقيقات معلمان در مناطق ۲۰ گانه اصفهان عملى شده است.
• در انجمن علمى جوان
يكى از لذت بخش ترين لحظه هاى عمرم زمانى بود كه در انجمن علمى جوان- در مركز آموزشى تحقيقاتى صائب در حضور بيش از ۵۰۰ نفر از دانش آموزان پسر و دختر علاقه مند به فعاليت هاى علمى، در موضوع پژوهش صحبت كردم. در اين مدرسه، پنجاه سال پيش از آن زمان، محصل و سى سال پيش از آن، معلم بودم. مشابه اين مركز آموزشى براى دانش آموزان را، در شهرضا با عنوان «مركز پژوهشى استاد غلامرضا طاهر» ديدم كه آنجا نيز آزمايشگاه هاى فيزيك و شيمى و الكترونيك و... سخت مشغول كار بودند و مشخص شد كه در ديگر مناطق استان هم، چنين مراكز پژوهشى دانش آموز به دست افراد علاقه مندى چون قدسيه و امامى اداره مى شوند. در ارديبهشت ۱۳۸۲ در جشن بزرگداشت مقام معلم كه در مركز تربيت معلم شهيد باهنر اصفهان تشكيل شده بود «از خدمات ۶۸۱۹۴ نفر معلم و كارمند كه امور آموزشى و ادارى ۱۰۲۲۱۳۰ نفر دانش آموز را در ۴۰ ناحيه، شهرستان، منطقه و ۷۸۴۸ آموزشگاه در ۳۹۶۲۷ كلاس درس در سراسر استان برعهده داشتند تقدير شد.» گرچه امكان آن نبود كه هريك از آنها حضور يابند و جداگانه از دست هاى دكتر على محمد كاردان- شخصيت فرهنگى كه حضور داشت- تقديرنامه دريافت كنند. اما اين قدرشناسى از مقام معلم موجى در استان ايجاد كرده بود كه اثر انگيزشى آن را در فرداى همان روز در شهر باغبادران، در جلسه اى كه آقاى فولادى به منظور تكريم مقام معلم تشكيل داده بود، احساس كردم و نتيجه هدايت و نظارت را در قبولى دانش آموزان سال ۸۳-۸۲ (ابتدايى۹۸/۴۲ راهنمايى ۹۲/۶۸ درصد متوسطه ۸۴/۹ درصد) و موفقيت در انواع مسابقات و امتحانات كشورى ديدم.ديدار از موزه علوم و فنون و نظم و تلاش كاركنان به ويژه آقاى محسنى، مدير موزه، برايم اميدبخش و انرژى زا بود. پيش از اين با موزه آموزش و پرورش كه در زمان همين مديريت سازمان تأسيس شده بود، بارها ديدار و از گذشتگانى كه پايه هاى آموزش و پرورش جديد را استوار كرده بودند، ياد خيرى كرده بودم، اما اين بار، موزه علوم و فنون دريچه دنياى فرداى علم و فناورى را بر من گشود؛ دنيايى كه دانش آموزان امروز در آن مسلط بر علوم و فنون زمان، به نقش آفرينى خواهند پرداخت و گرد عقب ماندگى قرون را از چهره جامعه ما خواهند زدود.
آموزش و پرورش اصفهان براى رسيدن به فرداهاى بهتر و تربيت انسان هايى متقى، كوشا و سازنده كه بهتر زيستن و با هم زيستن را فرا گرفته باشند، به بررسى گذشته جامعه پرداخته و ضمن شناسايى چهره هاى مؤثر گذشته و قدرشناسى از آنها به مطالعه عوامل ايستايى و نيز پويايى جامعه موجود معطوف شده در تكاپوى آن است كه راه بهترى براى آموزش و پرورش را بيابد و عمل كند. اين ظرفيت و توانايى به دلايل مختلف در آموزش و پرورش اصفهان موجود است و مديريت كنونى از همه امكانات موجود استفاده مى كند تا انواع نيازهاى آموزشى، پژوهشى، هنرى و رفاهى معلمان را برآورده و آنها را براى ارتقاى سطح آموزش دانش آموزان در مقاطع مختلف آماده كند و برانگيزاند.
•عوامل مؤثر در موفقيت آموزش و پرورش
دو عامل اساسى را پيشتر از ساير عوامل در موفقيت هاى آموزش و پرورش ذكر مى كنم: اول وجود معلمين آموزش ديده آگاه، مسئول و متعهد؛ دوم رهبرى و مديريت مشاركت طلب و رعايت روابط انسانى در اداره امور. اصفهان از نظر داشتن معلمان و دبيران دانشمند كه عموماً فارغ التحصيل دانشسراهاى مقدماتى، راهنمايى، عالى و مراكز تربيت هستند، مشهور و معروف بوده است. موزه آموزش و پرورش اصفهان معرف چهره هاى ماندگار اين استان و اعضاى انجمن هاى علمى معلمان نشان از مداومت آئين فرزانگى در قلب سرزمين ايران است.مديريت آموزش و پرورش اكنون با هنرمندى توانسته است نيروهاى مؤثر را بشناسد، برگزيند و به كار گمارد و دائماً آنها را نوسازى و تقويت كند و آنها عاشقانه و آگاهانه در جهت هدف هاى سازمان تلاش كنند.
• فيزيك و نقش مدير دانش آموخته فيزيك
فيزيك، علم مطالعه جهان قانونمند است. فيزيك كل نگر است و زمان و مكان، آن را محدود نمى كند. فيزيك مشخص كرده كه همه چيز از جزء و كل در حركت و دگرگونى، بر طبق قوانين مشخص و منظم است. فيزيك در ميان تنوع پديده ها به مطالعه رابطه ميان آنها مى انديشد و به دنبال يافتن وحدت نيروها در ميان انبوه واكنش ها است.
اما فيزيكدان از ميدان و نبرد آگاه است و مى داند براى آنكه كارى زياد و تندتر انجام شود، بايد نيروها را هم جهت كرد و در راستاى رسيدن به هدف به كار گرفت. او از بازده و راندمان باخبر است و مى داند كه براى افزايش بازده بايد موانع را برطرف كرد، فناورى هاى نو را به كار گرفت، راه هاى اتلاف انرژى را كاهش داد، از بازيافت هم استفاده كرد و همواره به دنبال يافتن روش هاى نو بود.فيزيكدان مى داند كه امور جهان بر نظم استوار و جهان مقصد است و نبايد به دست انسان نابود و آلوده شود و مى داند ارزش هيچ چيزى به پايه ارزش انسان هاى شرافتمند، سازنده و نيكوكار نمى رسد و چنين انسان هايى را بايد در خانواده ها و مدارس تربيت كرد.دانش آموخته فيزيك مى داند كه براى رسيدن به هدف هاى آموزش و پرورش لازم است شرايطى به وجود آورد كه فرد انسانى داناتر و تواناتر باشد، افراد در جهت رسيدن به هدف هم راستا و هماهنگ باشند و نيازهايشان به درستى برطرف شود. همچنان كه اگر به خودرو سوخت مناسب و كافى برسد و موتور آن قدرتمند و راه بى خطر و صاف باشد سرنشينان به سلامت به مقصد خواهند رسيد.
shargh newspaper

یکشنبه، تیر ۲۶، ۱۳۸۴

پرواز ادامه دارد...

سيروس برزو


122796.jpg



زمانى كه در ۱ فوريه ۲۰۰۳ سرنشينان فضاپيماى كلمبيا آماده مى شدند به زمين بازگردند اصلاً فكر نمى كردند تا دقايقى ديگر ناو كيهانى آنان به هزاران قطعه تبديل شود و نام آنان بعد از ده كيهان نورد آپولو-۱ و فضاپيماى چلنجر در فهرست قربانيان كيهان نوردى آمريكا به ثبت برسد. اين حادثه دقايقى بعد از ورود فضاپيما به جو زمين رخ داد و به يك باره «حادثه نابودى كلمبيا» در صدر اخبار رسانه هاى گروهى جهان قرار گرفت و همه را در شوك فرو برد. ناسا- سازمان فضانوردى آمريكا- بار ديگر ضربه اى وحشتناك خورد كه آثار و عواقب آن سال ها بر فعاليت هاى اين تشكيلات سايه انداخت. بلافاصله هياتى براى بررسى دلايل حادثه تشكيل و بررسى كليه عكس ها، فيلم ها و قطعات جمع آورى شده آغاز گرديد. خلاصه حاصل تحقيقات اين نكته را فاش كرد كه يك تكه فوم دليل اين حادثه بوده است. اما اين تكه فوم از كجا آمد؟
فضاپيماها براى رسيدن به مدار زمين از دو موشك جامدسوز و موتور فضاپيما استفاده مى كنند. موتور فضاپيما از مخزن بزرگى بهره مند مى شود كه در بيرون از بدنه نصب شده و تا مدار زمين فضاپيما را همراهى مى كند. سوخت مايع اين منبع بايد در دماى منفى ۲۱۷ درجه نگهدارى شود به همين دليل براى جلوگيرى از ايجاد يخ روى بدنه، آن را با عايق ويژه اى از جنس فوم مى پوشاندند. حتى در اين وضعيت هم يخ زدگى هايى در روى همين فوم به چشم مى خورد. در جريان آخرين پرتاب فضاپيماى كلمبيا، يك تكه ۶۲۳ گرمى از عايق محافظ منبع خارجى سوخت كه از آن جدا شد به سپر حرارتى بال چپ فضاپيما برخورد كرد. اين برخورد باعث لطمه به سپر حرارتى و بالاخره حادثه نابودى فضاپيما گرديد.به دنبال كشف دليل حادثه، ناسا با صرف بودجه اى در حدود ۱۴ ميليارد دلار به برطرف كردن عوامل حادثه پرداخت. اينك تعداد زيادى حسگر (سنسور) بر روى بال هاى شاتل نصب گرديده كه مى توانند هر مشكلى را فوراً اطلاع دهند. نصب دوربين هاى اضافى بر روى بدنه شاتل امكان كنترل تصويرى نقاط حساس را به مركز هدايت پرواز مى دهد. چند دوربين نصب شده بر روى بازوى مكانيكى كه در تغييرات تازه بر روى شاتل به سيستم كنترل اضافه شد، وضعيت بدنه خارجى را نشان مى دهد. نصب جعبه سياه در فضاپيما و استفاده از گرم كننده هاى الكتريكى براى مخزن بخارى از جمله ديگر تغييرات انجام شده است. همچنين گروه تحقيق حادثه كلمبيا ۱۵ توصيه ايمنى به ناسا داده است تا در پروازهاى آينده رعايت كند.
اما ظاهراً با تمام اين پيش بينى ها، مسئولين ناسا هنوز هم ترديد دارند كارها روبه راه باشد. فضاپيماى ديسكاورى، طبق برنامه بايد به ايستگاه فضايى بين المللى متصل شود. براى اطمينان بيشتر از وضعيت سلامت كيهان پيما، قرار است ضمن عمليات ملاقات و اتصال ديسكاورى با ايستگاه، كريكالف و فيليپس سرنشينان آن عكس هايى از جوانب مختلف شاتل فضايى بگيرند تا اگر مشكلى در بدنه وجود داشت مشخص شود. اگر كارشناسان تشخيص دهند به بدنه فضاپيما صدمه اى وارد آمده پيش بينى شده است كه كيهان نوردان آن را ضمن انجام راهپيمايى فضايى برطرف كنند. البته اين تنها يك بخش از بازرسى فنى ديسكاورى است.براى كيهان نوردان سه راهپيمايى فضايى نيز در نظر گرفته شده تا به طور دقيق تمامى بدنه خارجى ناو مورد بررسى قرار گيرد و در صورت وجود صدمه به تعمير آن بپردازند. ناسا همچنين براى حالت حادتر قضيه نيز راه حلى انديشيده است. در صورت بروز صدمه غيرقابل تعمير توسط فضانوردان، طرحى با عنوان «پرواز شماره ۳۰۰ شاتل فضايى» پيش بينى شده است. در اين صورت فضاپيمايى كه قرار است دومين پرواز بعد ديسكاورى را انجام دهد با ۴ تا ۶ نفر به مدار پرتاب مى شود. اين گروه سفينه خود را به ايستگاه فضايى متصل كرده و تعدادى از خدمه ديسكاورى را به زمين باز خواهند گرداند. بقيه گروه مى توانند تا تعمير كامل شاتل در ايستگاه بمانند. اين افراد مى توانند تا ۹۰ روز و حتى بيشتر در همانجا اقامت كنند. البته چنين عملياتى تاكنون سابقه نداشته و از نظر فنى هم بسيار پيچيده به نظر مى رسد.
•••
•برنامه ديسكاورى از پرتاب تا فرود
روز اول
بعد از پرتاب ديسكاورى و بلافاصله بعد از استقرار آن در مدار زمين، فضانوردان با استفاده از كامپيوتر به بررسى تصاوير دوربين هاى مختلفى مى پردازند كه در جريان پرواز برداشته شده اند. سپس فيلم و تصاوير به مركز هدايت پرواز ارسال مى شوند. كليه اطلاعات فرستاده شده در طول شب توسط كارشناسان مختلف مركز هدايت پرواز بررسى مى شوند تا اگر لطمه اى به بدنه خارجى وارد آمده باشد مشخص شود.
روز دوم
اين روز به بررسى كار بازوى مكانيكى كه دوربين بر روى آن نصب شده، داده هاى حسگرهاى نصب شده بر روى بال و بدنه، وضعيت دستگاه هاى اتصال با ايستگاه فضايى، لباس مخصوص راهپيمايى آزاد در فضا و غيره خواهد گذشت كه تقريباً همگى به بررسى وضعيت سلامت شاتل فضايى مربوط مى شود.
روز سوم
بررسى نهايى عمليات الحاق به ايستگاه فضايى، عكسبردارى سرنشينان ايستگاه فضايى از زاويه هاى مختلف شاتل ضمن انجام عمليات الحاق، انجام اتصال با ايستگاه مدارى و بالاخره ورود گروه كيهان نوردان ديسكاورى به ايستگاه فضايى بين المللى.
روز چهارم
كيهان نوردان پس از بررسى هاى همه جانبه برروى حسگرها و بازوى مكانيكى شاتل فضايى، همچنين دستگاه هاى مربوط به راهپيمايى فضايى، نخستين مصاحبه خود را با خبرنگاران مستقر در مركز هدايت پرواز انجام خواهند داد. بعد از اين مصاحبه يك بار ديگر سيستم هاى مربوط به راهپيمايى فضايى كنترل مى شود و در صورت طبيعى بودن همه چيز دريچه بين ايستگاه فضايى و ديسكاورى بسته شده، فشار هواى داخل فضاپيما به ۲/۱۰ پوند بر اينچ مربع كاهش مى يابد و اتاقك ويژه راهپيمايى آماده عمليات مى شود.
روز پنجم
آخرين مراحل آماده سازى براى راهپيمايى فضايى، آغاز راهپيمايى فضايى، باز شدن دريچه بين ايستگاه فضايى و شاتل. دو نفر از كيهان نوردان شاتل جهت پشتيبانى راهپيمايان بازوى مكانيكى شاتل را فعال مى كنند. در جريان راهپيمايى فضايى، كيهان نوردان براساس دستورالعملى كه آموزش ديده اند به بررسى جوانب مختلف مورد نظر بدنه خارجى شاتل مى پردازند. در پايان راهپيمايى اول، بار ديگر دريچه هاى بين شاتل ايستگاه مدارى بسته مى شود تا راهپيمايان بتوانند با تنظيم فشار هوا به داخل محفظه ويژه شاتل بازگردند. در مرحله بعد بار ديگر فشار هوا بين شاتل و ايستگاه فضايى تنظيم شده و كيهان نوردان به ايستگاه بازمى گردند.
روز ششم
انتقال مواد حمل شده به فضا براى ساكنان ايستگاه، انجام دو مصاحبه جداگانه با رسانه هاى گروهى، آماده سازى لوازم و تجهيزات براى دومين راهپيمايى فضايى، بسته شدن دريچه بين ايستگاه مدارى و شاتل جهت تنظيم فشار هوا براى راهپيمايى فضايى.
روز هفتم
در اين روز برنامه اى تقريباً مشابه روز پنجم انجام مى شود و كيهان نوردان به بررسى مجدد بدنه خارجى شاتل فضايى مى پردازند.
روز هشتم
نتيجه تحقيقات به شاتل منتقل مى شود. سرنشينان ديسكاورى به تجزيه و تحليل وضعيت كار و برنامه راهپيمايى روز بعد مى پردازند. دريچه بين شاتل و ايستگاه فضايى بسته مى شود تا فشار هواى داخل ديسكاورى براى راهپيمايى فضايى آماده شود.
روز نهم
سومين و آخرين راهپيمايى صورت مى گيرد كه طى آن راهپيمايان به بررسى نهايى اطلاعات و تصاوير، همچنين شيوه كار بازوى مكانيكى حامل دوربين هاى فيلمبردارى و عكاسى مى پردازند. جمع آورى اين اطلاعات نه تنها براى بازگشت مطمئن اين گروه لازم است بلكه نشان مى دهد حسگرها، دوربين ها، بازوى مكانيكى و ديگر تجهيزات و وسايل بازدارنده حادثه اى مشابه كلمبيا تا چه حد كارآمد و مفيد هستند. لازم به ذكر است كه در جريان راهپيمايى هاى انجام شده كليه وسايل و تجهيزات ايستگاه فضايى نيز به كيهان نوردان در تهيه عكس و اطلاعات يارى مى رسانند. در پايان راهپيمايى بار ديگر دريچه بين ايستگاه فضايى و شاتل كه در جريان كار راهپيمايان باز شده بود مجدداً بسته مى شود تا آنان بتوانند به راحتى به كابين شاتل برگشته و خود را از شر لباس هاى سنگين و دست و پاگير ويژه ورود به فضاى آزاد كيهانى خلاص كنند.
روز دهم
كيهان نوردان به آماده سازى وسايل و تجهيزات براى بازگشت به زمين مى پردازند. از جمله وسايلى همچون بازوى مكانيكى كه در مخزن بار فضاپيما در حالت غيرفعال قرار مى گيرد.
روز يازدهم
در صورت حصول اطمينان از نبود حالت فوق العاده و خطرناك، فضانوردان به داخل كابين فضاپيما رفته و لباس هاى ويژه را مى پوشند سپس ديسكاورى را از ايستگاه مدارى جدا و پرواز مستقل را آغاز مى كنند.
روز دوازدهم
فضانوردان سيستم كنترل پرواز و ديگر تجهيزات را براى بازگشت آماده مى كنند. از جمله كارهايى كه بايد در اين روز انجام شود قرار دادن نتايج كار در محل مخصوص، بسته بندى و جاى دادن تجهيزات و وسايل در كمدها و كلاً قرار دادن اشيا در وضعيت خاص فرود است.
روز سيزدهم
عمليات فرود آغاز مى شود. در بخش باربرى را مى بندند و عمليات فرود را آغاز مى كنند. فضاپيما وارد اقشار جو زمين مى شود. آخرين مرحله كار، فرود فضاپيما در باند مخصوص در كيپ كندى است.
روزنامه شرق

شنبه، تیر ۲۵، ۱۳۸۴

دويست سال افزايش دى اكسيدكربن

بى بى سى: بررسى حباب هاى هواى كره زمين متعلق به هزاران سال پيش نشان مى دهد كه ميزان گاز دى اكسيدكربن در جو زمين در خلال دويست و پنجاه سال گذشته به شدت افزايش يافته است. گروهى از دانشمندان توانسته اند حباب هاى هوا مربوط به حدود چهارصد هزار سال قبل را كه در لايه هاى قديمى يخ محبوس بوده مورد بررسى قرار دهند و تركيب آن را با دوره هاى بعدى و زمان حاضر مقايسه كنند. چهارصد هزار سال قبل تغييرى اندك در مدار زمين باعث تغيير در آب و هواى زمين شد و از اين نظر با شرايط متحول جارى قابل مقايسه است. اين دانشمندان نتيجه گرفتند كه پس از اين تغيير، ميزان گاز دى اكسيدكربن در هواى زمين براى سى هزار سال همچنان يكنواخت باقى ماند. پس از خاتمه جديدترين دوره يخبندان كره زمين نيز تغييرى محسوس در توليد اين گاز مشاهده نشد اما از زمان آغاز انقلاب صنعتى در دو قرن و نيم پيش اين مقدار بيش از سى درصد افزايش يافته است. انقلاب صنعتى به تحول سريع در فناورى توليد و به خصوص استفاده روزافزون از سوخت هاى فسيلى مانند زغال سنگ، نفت و گاز در توليد كارخانه اى و حمل و نقل منجر شد. نتيجه اين پژوهش نظر دانشمندانى را تاييد مى كند كه معتقدند آلودگى ناشى از استفاده از سوخت هاى فسيلى عامل اصلى در ايجاد گاز دى اكسيدكربن و گرمايش آب و هواى زمين بوده است. پخش گازهاى ناشى از سوخت هاى فسيلى در فضا باعث مى شود تا لايه اى اطراف كره زمين را فرا بگيرد و با حبس گرما در داخل جو، عملاً شرايطى شبيه گلخانه را ايجاد كند. از همين رو، از اين گازها با عنوان گازهاى گلخانه اى نام برده مى شود. يافته هاى جديد داراى نتايج سياسى نيز هست زيرا ديدگاه دولت كنونى آمريكا در اين زمينه را كه گرمايش زمين ممكن است ناشى از عواملى غير از استفاده وسيع از سوخت هاى فسيلى باشد بيشتر زير سئوال مى برد. ايالات متحده به دليل فعاليت هاى صنعتى و همچنين، استفاده وسيع از اتومبيل هاى شخصى به تنهايى توليدكننده حدود ۲۲ درصد از تمامى گازهاى گلخانه اى در جهان است اما دولت آن كشور از پيوستن به پيمان كيوتو كه خواستار تلاش مشترك تمامى كشورها در كاهش ميزان آلودگى زيست محيطى است خوددارى ورزيده است. مسئله آلودگى زيست محيطى از جمله موضوعات اصلى در اجلاس سران گروه ۸ كشور صنعتى جهان است كه در اسكاتلند برگزار شده و با تظاهرات گسترده از جمله از سوى منتقدان دولت آمريكا به دليل خوددارى از پيوستن به پيمان كيوتو همراه بوده است. كشورهاى اتحاديه اروپا حدود ۱۳ درصد از مجموع گازهاى گلخانه اى جهان را توليد مى كنند و چين مسئول ايجاد حدود ۱۲ درصد از اين مقدار است.

راز انقراض پستانداران عظيم الجثه

ايرنا: تحقيقات جديد نشان مى دهد نخستين انسان هايى كه پا به استراليا گذاشته اند احتمالاً با ايجاد آتش سوزى هاى بزرگ سبب انقراض نسل پستانداران عظيم الجثه شده اند. بسيارى از جانورشناسان تا پيش از اين عقيده داشتند كه عواملى پيچيده نظير تغييرات آب و هوا سبب نابودى پستانداران عظيم قديمى شده اما نتايج تحقيقات دانشمندان موسسه «كارنگى» در «واشينگتن» آمريكا گوياى عكس اين عقيده است. بررسى هاى انجام گرفته نشان مى دهد كه نخستين ساكنان استراليا به دلايلى نظير شكار، پاكسازى زمين ها و همچنين ايجاد دود و ارتباط با يكديگر اقدام به ايجاد آتش سوزى هاى بزرگ مى كرده اند كه اين آتش سوزى ها سبب نابودى گسترده علفزارها و در نهايت نابودى پستانداران عظيم الجثه شده است. در اين مطالعه محققان به بررسى پوسته فسيل شده تخم نوعى خاص از پرندگان با قدمت هايى از ۱۴۰ هزار سال تا حدود ۱۰ هزار سال قبل پرداختند. ميزان كربن موجود در پوسته اين تخم ها بيانگر رژيم غذايى پرنده مذكور در هر دوران است. به گفته دانشمندان، بررسى تخم ها نشان مى دهد كه اين پرنده تا پيش از ۵۰ هزار سال قبل، از علوفه موجود در سطح زمين تغذيه مى كرده اما حدود ۴۵ هزار سال قبل يعنى پس از ورود نخستين انسان ها به استراليا، رژيم غذايى خود را تغيير داده و به درخت ها و درختچه ها روى آورده است. تحقيقات قبلى باستان شناسان نشان مى دهد كه ۸۵ درصد از پستانداران عظيم الجثه و منحصر به فرد استراليا در حدود ۵۰ هزار سال قبل، يعنى تقريباً همزمان با ورود انسان ها به اين قاره منقرض شده اند. محققان حاضر در اين مطالعه عقيده دارند كه آتش سوزى هاى ايجاد شده توسط انسان سبب نابودى علفزارها و در نتيجه نابودى منابع غذايى پستانداران بزرگ و در نهايت انقراض نسل آنها شده است.

چهارشنبه، تیر ۲۲، ۱۳۸۴

كشف حشره اى جديد در آلمان

ايسنا: گونه اى حشره جديد در آلمان كشف شد. كشف اين حشره ناشناخته در قلب آلمان باعث خوشحالى دانشمندان اين كشور شده است.121710.jpg اين دانشمندان اعلام كرده اند كه از اين نوع حشره تنها ۱۳ دسته در اروپا حيات دارند. اين حشره از طريق تخم گذارى همانند ساير حشرات ديگر توليد مثل مى كند بدين ترتيب كه تخمك ها از طريق مكيدن يك نوع باكترى مخصوص كه در شيره درختان وجود دارند تغذيه مى شوند. با اين حال اين باكترى موجب مرگ اين حشره مى شود. به همين دليل پژ وهشگران به دنبال اين موضوع هستند تا در مناطقى كه محل توليد مثل اين حشره است، تا حد امكان با نگهدارى از درختان و منابع طبيعى، مانع به وجود آمدن اين نوع شيره در درختان شوند.