پر طاووس با داشتن حفره‌هاي بسيار ريز نوري(که نور را به مجموعه‌اي از رنگ‌هاي آبي ، سبز ، قرمز و زرد تبديل مي‌کنند)، نمونة بارزي از يک بلور فوتونيکي طبيعي محسوب مي‌شود؛ اما با توجه به گران با توجه به الگوي محدود ساختارهاي فوتونيكي و گران بودن آنها، آيا مي‌توان از آن به‌عنوان بلوک‌هاي سازندة دستگاه‌هاي اپتوالکترونيکي آينده استفاده نمود؟
اين سؤالي است که جمعي از محققان چيني به سرپرستي هويلان سو سعي کرده‌اند تا جوابي براي آن بيابند. به اين منظور آنها نانوذراتي از جنس اکسيد روي را داخل بخشي از پر طاووس تعبيه کردند و به اين ترتيب ابزاري قابل کنترلي براي تنظيم تابش‌هاي نوري ايجاد شد.
نانوذرات اکسيد روي با قرار گرفتن در معرض تابش پرتوهاي فرابنفشي كه طول موجشان 360 نانومتر است، نوعاً به ترتيب دو نور بنفش و سبز با طول موج‌هاي 420 و 550 نانومتر از خود ساطع مي‌کنند که تطابق خوبي با نمونة پر طاووس داشته، مي‌تواند نور تابشي را در محدودة مرئي نگه دارد. با اين حال مشکل موجود در اين شيوه چگونگي قرار دادن اين نانوذرات در ساختار پر طاووس بود.
دانشمندان چيني براي حل اين مشکل بخشي از پر طاووس را در محلولي از واکنشگرها خيس کردند. با اين کار لايه‌هاي کراتين داخلي و خارجي پر طاووس عملاً منجر به ايجاد ناحيه‌هايي براي تشکيل نانوذرات اکسيد روي شدند. تصاوير> >>ميکرسکپ اکتروني روبشي " style="FONT-FAMILY: Tahoma"> SEM اين محققان نشان‌دهندة ايجاد لايه‌اي از نانوذرات اکسيد روي به ضخامت 5/8 تا 5/13 نانومتر روي اين پر بود.
اين محققان با آزمايش اين نمونه دريافتند که ترکيب به دست‌آمده، هنگامي که در معرض تابش نور 360 نانومتري قرار مي‌گيرد، طيف تابشي گسترده‌اي بين 500 تا 650 نانومتر از خود نشان مي‌دهد؛ اين در حالي است که پيک تابشي تکه پر اوليه قبل از اين فرايند، بين 400 تا 450 نانومتر بود.
به عقيدة اين دانشمندان با الهام از اسرار طبيعت مي‌توان نانوساختارهاي زيادي با قابليت‌هاي فراوان ايجاد كرد. آنها هم‌اکنون به‌منظور يافتن نمونه‌هايي مشابه با اين نانوساختارها براي استفاده در کاتاليزورهاي نوري( فوتوکاتاليزورها ) حسگرهاي گازي، سراميک‌هاي قابل انعطاف و فناوري نيمه‌رسانا، ساير مواد زيستي طبيعي از قبيل غشاي پوستة تخم مرغ، الياف پشم و ساختار بال پروانه‌ها را بررسي مي‌كنند .
گفتني است نتايج اين بررسي‌ها در نشرية Nanotechnology منتشر شده‌است.
منابعhttp://nanotechweb.org/cws/article/tech/36244
نقل از سایت توسعه فناوری نانو
اين سؤالي است که جمعي از محققان چيني به سرپرستي هويلان سو سعي کرده‌اند تا جوابي براي آن بيابند. به اين منظور آنها نانوذراتي از جنس اکسيد روي را داخل بخشي از پر طاووس تعبيه کردند و به اين ترتيب ابزاري قابل کنترلي براي تنظيم تابش‌هاي نوري ايجاد شد.
نانوذرات اکسيد روي با قرار گرفتن در معرض تابش پرتوهاي فرابنفشي كه طول موجشان 360 نانومتر است، نوعاً به ترتيب دو نور بنفش و سبز با طول موج‌هاي 420 و 550 نانومتر از خود ساطع مي‌کنند که تطابق خوبي با نمونة پر طاووس داشته، مي‌تواند نور تابشي را در محدودة مرئي نگه دارد. با اين حال مشکل موجود در اين شيوه چگونگي قرار دادن اين نانوذرات در ساختار پر طاووس بود.
دانشمندان چيني براي حل اين مشکل بخشي از پر طاووس را در محلولي از واکنشگرها خيس کردند. با اين کار لايه‌هاي کراتين داخلي و خارجي پر طاووس عملاً منجر به ايجاد ناحيه‌هايي براي تشکيل نانوذرات اکسيد روي شدند. تصاوير> >>ميکرسکپ اکتروني روبشي " style="FONT-FAMILY: Tahoma"> SEM اين محققان نشان‌دهندة ايجاد لايه‌اي از نانوذرات اکسيد روي به ضخامت 5/8 تا 5/13 نانومتر روي اين پر بود.
اين محققان با آزمايش اين نمونه دريافتند که ترکيب به دست‌آمده، هنگامي که در معرض تابش نور 360 نانومتري قرار مي‌گيرد، طيف تابشي گسترده‌اي بين 500 تا 650 نانومتر از خود نشان مي‌دهد؛ اين در حالي است که پيک تابشي تکه پر اوليه قبل از اين فرايند، بين 400 تا 450 نانومتر بود.
به عقيدة اين دانشمندان با الهام از اسرار طبيعت مي‌توان نانوساختارهاي زيادي با قابليت‌هاي فراوان ايجاد كرد. آنها هم‌اکنون به‌منظور يافتن نمونه‌هايي مشابه با اين نانوساختارها براي استفاده در کاتاليزورهاي نوري( فوتوکاتاليزورها ) حسگرهاي گازي، سراميک‌هاي قابل انعطاف و فناوري نيمه‌رسانا، ساير مواد زيستي طبيعي از قبيل غشاي پوستة تخم مرغ، الياف پشم و ساختار بال پروانه‌ها را بررسي مي‌كنند .
گفتني است نتايج اين بررسي‌ها در نشرية Nanotechnology منتشر شده‌است.
منابعhttp://nanotechweb.org/cws/article/tech/36244
نقل از سایت توسعه فناوری نانو
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر