نظريه اى جديد در خصوص تكامل خفاش ها رادارهاى زنده

طبق جديدترين تحقيقات ژنتيكى صورت گرفته بر روى خفاش ها ممكن است اين پستانداران در نتيجه گرم شدن ناگهانى هوا در ۵۰ ميليون سال قبل تكامل يافته باشند.خفاش ها يكى از موفق ترين راسته هاى پستانداران و احتمالاً متنوع ترين آنها هستند. خفاش ها كه در تمام دنيا به استثناى قطب جنوب پراكنده اند تنها پستاندارانى هستند كه مى توانند پرواز كنند. بر اساس آناتومى و توانايى استفاده از امواج ماوراء صوت، خفاش ها به ۱۸ خانواده مختلف تقسيم شده اند. ۶ خانواده ديگر نيز بر اساس شواهد ديرين شناختى به دست آمده معرفى شده اند.
يك چهارم تمامى پستانداران (بيش از ۲۰ درصد آنها) را خفاش ها تشكيل مى دهند. ۱۱هزار گونه (با خوش بينانه ترين تخمين) نمايش بى سابقه اى از تنوع در دنياى پستانداران است. عليرغم اطلاعات بسيارى كه در مورد اين پستانداران وجود دارد اما تاريخ تكاملى اين جانوران هنوز هم در پرده اى از ابهام قرار دارد.اما تيلينگ از دانشگاه دوبلين و هم دانشگاهى هاى او معتقدند كه شواهد ديرين شناختى ناقص موجود مانع از دسترسى كامل به تاريخ تكاملى اين پستانداران شده است.براساس گفته هاى جمع كثيرى از دانشمندان سرتاسر جهان، نزديك به ۶۰ درصد از شواهد ديرين شناختى مربوط به خفاش ها از بين رفته است. پژوهشگران توالى ژنتيكى مربوط به هر يك از خانواده هاى خفاش هاى امروزى را با يكديگر مقايسه كردند تا ارتباط تكاملى موجود ميان دو گروه بزرگ از خفاش ها را بازسازى كنند- خفاش ها داراى دو زير راسته هستند: خفاش هاى دنياى قديم يا كلان خفاشان (Megachiroptera) كه روباه هاى پرنده نيز ناميده مى شوند و خرده خفاش هاى پرتعداد (Microchiroptera) كه گسترش جغرافيايى بيشترى دارند.
Megabatها خفاش هايى بزرگ و ميوه خوار بوده كه داراى گوش هاى كوچكى هستند. اين خفاش ها بومى نواحى گرمسيرى بوده، مجهز به سيستم رديابى نبوده و بنابراين در طول روز اقدام به پرواز مى كنند. درمقابل، Microbatها خفاش هايى كوچك و حشره خوار بوده كه داراى گوش هاى بزرگى هستند. اين خفاش ها مجهز به سيستم رديابى بوده و با استفاده از امواج رادار، شكار خود را شناسايى، تعقيب و صيد مى كنند. اين خفاش ها معمولاً در طول شب اقدام به پرواز و شكار مى كنند.
پژوهشگران بخش هايى از ۱۷ ژن نمونه بردارى شده از تمامى خانواده خفاش هاى زنده امروزى را تجزيه و تحليل كرده و در كنار اين كار به تجزيه و تحليل خصوصيات مرفولوژيك اين خفاش ها نيز پرداختند. لازم به ذكر است كه تجزيه و تحليل خصوصيات مرفولوژيك ۴ خفاش منقرض شده نيز در اين ليست قرار داشت.اطلاعات به دست آمده از توالى ژنتيكى نشان داد كه خفاش هاى mega وmicro در اوايل دوره ائوسن يعنى حدود ۵۲ تا ۵۰ ميليون سال قبل از يكديگر انشعاب يافته اند. متوسط درجه حرارت هوا در آن زمان حدود ۷ درجه سلسيوس افزايش يافته و زمينه را براى شكوفايى گياهان و حشرات فراهم كرد.به گفته نانسى سيمون، جانورشناس موزه تاريخ طبيعى آمريكا از آنجا كه خفاش ها تنها پستاندارانى بودند كه توانايى پرواز داشته و در طول شب اقدام به شكار مى كردند بنابراين رقباى كمى براى حشراتى كه در طول شب هاى ائوسن پرواز مى كردند، داشته اند.
درخت تكاملى ترسيم شده توسط تيلينگ و هم دانشگاهى هاى او حاوى اطلاعات باارزش ديگرى درخصوص منشاء جغرافيايى خفاش هاست چرا كه فسيل هاى مربوط به خفاش هاى دوره ائوسن تقريباً در تمامى قاره ها يافت مى شود.تحقيقات اين پژوهشگران حاكى از آن است كه خفاش ها در اوايل دوره پالئوسن در ابرقاره «لورازيا»، در ناحيه اى كه احتمالاً امروزه در آمريكاى شمالى قرار دارد، منشاء يافته اند. لازم به ذكر است كه تاكنون هيچ شاهد ديرين شناختى از خفاش هاى اين دوره به دست نيامده است.به گفته سيمون: «تيلينگ و هم تيمى هاى او درخت تكاملى جديدى را براى خفاش ها ترسيم كرده اند كه مى تواند در پاسخ به اين سئوال كه پراكنش استثنايى خفاش ها در كجا، چه زمانى و چگونه صورت گرفت، كمك شايانى به دانشمندان بكند.»
راسلا لورنزى
ترجمه: زينب همتى
روزنامه شرق
DiscoveryNews.com,Jan.2005