نحوه برخورد قطرات با سطح جامد در خلأ

ايرنا: هيچ گاه با خود فكر كرده ايد كه بر سر قطره اى كه در يك محيط
خالى از هوا بر روى سطح جامدى سقوط مى كند چه مى آيد؟ آيا اين قطره به ذرات ريز و خردترى بدل مى شود كه از محل برخورد به اطراف پراكنده مى شوند، يعنى مشابه آنچه كه در شرايط معمولى و در محيط داراى هوا اتفاق مى افتد يا آنكه وضع ديگرى ظهور مى كند؟ يك گروه سه نفره از فيزيكدانان در دانشگاه شيكاگو واقع در ايلى نويز در جريان آزمايش هايى كه در دست داشتند به طور تصادفى به پاسخى براى اين پرسش ظاهراً عجيب دست يافتند. سيدنى نيگل، لى خود و وندى ژانگ سرگرم اندازه گيرى ميزان انرژى ذراتى بودند كه در هنگام برخورد قطرات الكل با يك سطح سخت به اطراف پراكنده مى شدند. اين گروه به منظور آنكه تاثير هواى موجود در محيط آزمايشگاه را بر روى انرژى اين ذرات خنثى كنند تصميم گرفتند آزمايش را در درون يك محيط خلأ به انجام برسانند. در اين محيط محققان قادر بودند فشار هواى محيط را از يك بار به ۱۰ هزارم بار كاهش دهند، اما اين فيزيكدانان در كمال حيرت مشاهده كردند كه هر اندازه فشار هواى محيط كمتر باشد، از ميزان پراكنده شدن قطره الكل در هنگام برخورد با سطح سخت كاسته خواهد شد و زمانى كه فشار هوا در محيط تا حد ۲/۰ بار تنزل پيدا كرد، قطره الكل در هنگام برخورد با سطح سخت شكل كروى خود را حفظ كرد و به هيچ روى دچار پراكندگى و شكست نشد.