ايسنا: گروهى از محققان كانادايى با استفاده از نانوميله هاى فلزى كه حدود ۵۰۰ برابر نازك تر از تار موى انسان هستند، پره هاى كوچكى ساخته اند. اين ميله هاى كوچك قادرند هم در جهت حركت عقربه هاى ساعت و هم در خلاف جهت حركت عقربه هاى ساعت چرخيده و بيش از يك نوع حركت چرخشى را به نمايش بگذارند. نانوميله ها پس از برقرارى اتصال شيميايى با ويفرهاى سيليكونى مى توانند به چرخش درآيند. اين كار با اضافه كردن پراكسيد هيدروژن به محلول انجام مى شود. يك واكنش در انتهاى آزاد نانوميله ها، حباب هاى گاز را براى ايجاد فشار آزاد مى كند و باعث چرخش ميله ها با سرعت تقريباً ثابتى مى شود. فقط زمانى كه ذخيره سوختى پراكسيد هيدروژن به پايان برسد، ميله ها از چرخش باز مى ايستند. جفرى اوزين و همكارانش در دانشگاه تورنتوى كانادا از نانوميله هايى كه از يك قطعه طلا و قطعه كوچكترى از نيكل ساخته شده بودند، در ساخت نانوپره ها استفاده كردند. اين ميله ها از انتهاى طلايى شان كه با پراكسيد هيدروژن واكنش نمى دهد به ويفرهاى سيليكونى متصل مى شوند. نيكل نيز در واكنش تجزيه H2O2 براى تهيه آب و اكسيژن به عنوان كاتاليزور عمل مى كند. حباب هاى اكسيژن موجود در سطح نيكل فشار گاز را براى حركت نانوميله ها تأمين مى كند. به رغم قابليت هاى اين نانوپره، محققان به اين واقعيت نيز اذعان دارند كه اگر قرار است نانوماشين ها آينده اى داشته باشند، بايد راه هايى پيدا شود تا تمام اجزاى آن به صورت يكپارچه عمل كنند. پروفسور اوزين مى گويد: «حركت چرخشى، قلب بسيارى از ماشين هاى مرسوم كنونى مانند موتورهاى چرخشى، ملخ ها و ساعت ها است.» با اين وجود واضح است كه اين ماشين ها چيزى بيش از يك چرخنده نياز دارند. در سال ،۲۰۰۰ كارلو مونته ماگنو از دانشگاه كاليفرنيا با استفاده از مولكول هاىATP، چرخنده هاى نيكلى را به حركت درآورد. يك محقق مى گويد: «موتورهاى زيستى كارهاى هوشمندانه ترى را انجام مى دهند و عده اى نيز معتقدند اين موتورها به دليل انجام كارهاى هوشمندانه، فريبنده هستند.»
چهارشنبه، اسفند ۰۵، ۱۳۸۳
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر