گروهی از پژوهشگران امریکایی با انتشار مقاله یی در نشریه «ساینس» دستاورد های خود را برای ساخت آزمایشگاهی DNA یک سلول باکتریایی با استفاده از مواد ژنتیکی شرح دادند. این پژوهشگران امیدوارند با استفاده از ژنوم های طراحی شده بتوانند در نهایت سازواره زنده یی را ایجاد کنند که قادر به تولید سوخت پاکیزه و جذب گاز اکسید کربن از جو زمین باشد. اصطلاح ژنوم به مجموعه کامل اطلاعات مربوط به خصوصیات وراثتی یا نقشه ژنتیکی یک موجود زنده اطلاق می شود که DNA رمز (یا کدهای) آن را حمل می کند.
انتشار نتیجه تحقیقات گروه امریکایی به دیگر دانشمندان امکان می دهد روش این گروه را از نظر اعتبار علمی ارزیابی کنند، اما کسانی نیز در مورد جنبه های اخلاقی ایجاد «حیات مصنوعی» ابراز نگرانی کرده اند.
در واقع، چندین سال است که این گروه از منتقدان خواستار بحث و تبادل نظر درباره خطراتی بوده اند که از نظر آنان ایجاد مصنوعی موجودات زنده یا به اصطلاح حیات مصنوعی می تواند در پی داشته باشد. در مقابل دکتر «همیلتون اسمیت»، که در تحقیقات اخیر شرکت داشته است، تاکید دارد که ژنوم ساخته شده در این فرآیند (که نسخه DNA باکتری Mycoplasma genitalium است) گامی به سوی پدید آوردن «حیات ترکیبی» است و نه «حیات مصنوعی». به گفته وی «باید بین حیات ترکیبی و حیات مصنوعی تفاوت قائل شد زیرا دانشمندان برای ایجاد حیات ترکیبی، کروموزوم های سلول را به شکل دلخواه طراحی می کنند که با خلقت حیات تفاوت دارد.»
● کاست های ژن
در مقاله یی که این گروه هفده نفره از محققان امریکایی منتشر کرده اند، آمده است که ژنوم باکتریایی بررسی شده حاصل ترکیب شیمیایی واحدهای کوچک DNA بوده است. سپس این واحدهای DNA درون یک باکتری کشت شد و با اتصال به یکدیگر، قطعات بزرگ تری را ایجاد کرد که دانشمندان آن را به نوار کاست ضبط صوت تشبیه کردند و «کاست DNA» نامیدند.
در ادامه این فرآیند، چند قطعه بزرگ DNA پدید آمد که اتصال آنها به یکدیگر، در واقع نسخه یی از خصوصیات ژنتیکی باکتری موردنظر را ایجاد کرد.
دانشمندانی که در این فعالیت مشارکت داشتند این نسخه ترکیبی را Mycoplasma JCVI-۱.۰ نامیدند که شامل نام باکتری و حروف اول نام مرکز محل این تحقیقات، یعنی موسسه «جی کریگ ونتر» در راکویل، ایالت مریلند امریکاست. دکتر «کریگ ونتر»، که چند سال پیش در مسابقه جهانی برای کشف DNA انسان شرکت داشت، معتقد است خرده سازواره های مصنوعی می تواند در تولید سوخت های بدون آلودگی مانند هیدروژن، کارایی قابل توجهی داشته باشد. به نظر وی می توان از انواع دیگر باکتری های ترکیبی برای جذب گازهای گلخانه یی از جو زمین استفاده کرد. دکتر «اسمیت»، یکی از دست اندرکاران تحقیقات اخیر، ابراز امیدواری کرده است این تحقیقات زمینه مساعدی را برای آنچه می تواند نگرشی نوین به مهندسی سازواره های زنده باشد، فراهم آورده باشد.
www.bbc.co.uk
انتشار نتیجه تحقیقات گروه امریکایی به دیگر دانشمندان امکان می دهد روش این گروه را از نظر اعتبار علمی ارزیابی کنند، اما کسانی نیز در مورد جنبه های اخلاقی ایجاد «حیات مصنوعی» ابراز نگرانی کرده اند.
در واقع، چندین سال است که این گروه از منتقدان خواستار بحث و تبادل نظر درباره خطراتی بوده اند که از نظر آنان ایجاد مصنوعی موجودات زنده یا به اصطلاح حیات مصنوعی می تواند در پی داشته باشد. در مقابل دکتر «همیلتون اسمیت»، که در تحقیقات اخیر شرکت داشته است، تاکید دارد که ژنوم ساخته شده در این فرآیند (که نسخه DNA باکتری Mycoplasma genitalium است) گامی به سوی پدید آوردن «حیات ترکیبی» است و نه «حیات مصنوعی». به گفته وی «باید بین حیات ترکیبی و حیات مصنوعی تفاوت قائل شد زیرا دانشمندان برای ایجاد حیات ترکیبی، کروموزوم های سلول را به شکل دلخواه طراحی می کنند که با خلقت حیات تفاوت دارد.»
● کاست های ژن
در مقاله یی که این گروه هفده نفره از محققان امریکایی منتشر کرده اند، آمده است که ژنوم باکتریایی بررسی شده حاصل ترکیب شیمیایی واحدهای کوچک DNA بوده است. سپس این واحدهای DNA درون یک باکتری کشت شد و با اتصال به یکدیگر، قطعات بزرگ تری را ایجاد کرد که دانشمندان آن را به نوار کاست ضبط صوت تشبیه کردند و «کاست DNA» نامیدند.
در ادامه این فرآیند، چند قطعه بزرگ DNA پدید آمد که اتصال آنها به یکدیگر، در واقع نسخه یی از خصوصیات ژنتیکی باکتری موردنظر را ایجاد کرد.
دانشمندانی که در این فعالیت مشارکت داشتند این نسخه ترکیبی را Mycoplasma JCVI-۱.۰ نامیدند که شامل نام باکتری و حروف اول نام مرکز محل این تحقیقات، یعنی موسسه «جی کریگ ونتر» در راکویل، ایالت مریلند امریکاست. دکتر «کریگ ونتر»، که چند سال پیش در مسابقه جهانی برای کشف DNA انسان شرکت داشت، معتقد است خرده سازواره های مصنوعی می تواند در تولید سوخت های بدون آلودگی مانند هیدروژن، کارایی قابل توجهی داشته باشد. به نظر وی می توان از انواع دیگر باکتری های ترکیبی برای جذب گازهای گلخانه یی از جو زمین استفاده کرد. دکتر «اسمیت»، یکی از دست اندرکاران تحقیقات اخیر، ابراز امیدواری کرده است این تحقیقات زمینه مساعدی را برای آنچه می تواند نگرشی نوین به مهندسی سازواره های زنده باشد، فراهم آورده باشد.
www.bbc.co.uk
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر