زنان نسبت به مردان عمر طولانى ترى دارند
•ترجمه: زينب همتى --- روزنامه شرق
زنان نسبت به مردان عمر طولانى ترى دارند. اين مسئله گرچه غيرمنصفانه است اما حقيقت دارد. در كشورهاى توسعه يافته، زنان به طور متوسط ۵ تا ۶ سال بيشتر از مردان عمر مى كنند. در كشورهاى فقير اين نسبت اگرچه در نتيجه زايمان هاى مكرر پائين تر است اما هرگز به صفر نمى رسد. اما سئوال اصلى اين است. چرا؟اين سئوال را مى توان به دو طريق پاسخ داد. به اعتقاد يك زيست شناس تكاملى، پاداش تكاملى كه از داشتن عمر طولانى نصيب زنان مى شود كمك به بزرگ كردن و تربيت نوه و نبيره هاست. در مقابل، مردان، خودشان را از رقابت با مردان ديگر براى توليدمثل و زاد و ولد بيشتر كنار كشيده اند. اين مسئله ممكن است صحيح باشد اما كمك چندانى به حرفه پزشكى نمى كند. گروهى از پژوهشگران دانشگاه جان مورز انگلستان يك پاسخ پزشكى و درعين حال منطقى براى اين مسئله يافته اند. به اعتقاد اين پژوهشگران، مردان ۷۰ ساله داراى قلب هايى با عمر ۷۰ سال هستند اما قلب زنان ۷۰ ساله با قلب زنان ۲۰ ساله برابرى مى كند.
ديويد گولدزپينك (Goldspink .D ) پروفسور زيست شناسى سلولى و مولكولى دانشگاه جان مورز و هم دانشگاهى هاى او طى ۲ سال متوالى، ۲۵۰ داوطلب كه بين ۱۸ تا ۸۰ سال سن داشتند را مورد بررسى قرار دادند. تمامى داوطلب ها سالم بوده اما جنب و جوش و فعاليت جسمانى چندانى نداشتند. مهمترين يافته اين پژوهشگران اين بود كه قدرت قلب مردان بين سنين ۱۸ تا ۷۰ سالگى، ۲۰ تا ۲۵ درصد كاهش مى يابد در حالى كه قدرت قلب زنان با گذشت زمان، تغييرى نكرده و با همان قدرت قبلى به كار خود ادامه مى دهد.بازده قلب هر داوطلب به ويژه جريان خون و فشارخون آن، قبل از فعاليت و به هنگام اوج فعاليت اندازه گيرى شد. علاوه بر اين، به منظور اندازه گيرى اندازه دهليزهاى قلب هر يك از داوطلبين و همچنين ضخامت ماهيچه هاى ديواره قلب، به هنگام پر و خالى شدن، اسكن ماوراء صوتى از قلب هر يك از داوطلبين تهيه شد. نتيجه تحقيقات پژوهشگران نشان داد كه مردان، بين سنين ۲۰ تا ۷۰ سالگى، حدود يك سوم از سلول هاى ماهيچه اى انقباضى موجود در ديواره هاى قلبشان را از دست مى دهند- ارتباط مستقيمى بين تعداد اين سلول ها و بازده قلب يك وجود دارد. اما سئوال اصلى باقيمانده اين است: چرا در مردان، با افزايش سن اين سلول ها از بين مى روند اما در زنان اين طور نيست؟در گذشته پژوهشگران علت عمر طولانى زنان نسبت به مردان را به هورمون استروژن نسبت مى دادند. به اعتقاد آنها استروژن يا هورمون جنسى زنانه داراى نقش حفاظتى بر روى قلب است. اما دكتر گولدزپينك اين ايده را قبول نداشته و معتقد است كه بعد از يائسگى، كاهش چندانى در بازده قلب زنان صورت نمى گيرد هر چند كه سطح هورمون استروژن به شدت كاهش مى يابد. از يافته هاى ديگر اين تحقيق مى توان به اين مسئله اشاره كرد كه با بالا رفتن سن، هم در زنان و هم در مردان، ميزان جريان خون وارده به ماهيچه ها و پوست اندام هاى حركتى كاهش مى يابد. ساختار رگ هاى خونى مردان، سريع تر، تغييرات حاصله را نشان مى دهند اما زنان اين تغييرات را پس از شروع يائسگى نشان مى دهند.اما تمامى اخبار راجع به مردان بد نيستند. در مطالعه ديگرى كه توسط اين تيم صورت گرفته معلوم شده است كه قلب ورزشكاران مرد بازنشسته به اندازه قلب مردان ۲۰ ساله غيرفعال قدرتمند است. اما آيا مردان قادرند كاهش بازده قلب شان پس از يك دوره غيرفعال بودن را بهبود بخشند؟ آيا فكر نمى كنيد براى ورزش و فعاليت كمى دير شده باشد؟ به گفته دكتر گولدزپينك: «من فكر مى كنم كه پاسخ اين سئوال «نه» است. مزاياى بهداشتى حاصل از فعاليت معقول و منطقى بسيار زياد است. بنابراين اگر شما مرد هستيد و هيچگونه فعاليتى هم نداريد به شما توصيه مى كنم كه از همين حالا عزم خود را جزم كرده و به طور منظم و معقول فعاليت جسمانى داشته باشيد.»
Economist.com,Jan.13.2004
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر