زيست تراشه ها و تشخيص ويروس ها

ايسنا: گروهى از محققان دانشگاه هاروارد شناساگرى از ترانزيستورهاى نانوسيمى ساخته اند كه مى تواند ويروس هاى مختلف را به سرعت در نمونه هاى آزمايشگاهى شناسايى كند. حسگرهاى محيطى و ابزارهاى دستى كه به سرعت و سادگى ويروس هاى مختلف را شناسايى و مشخص مى كنند، مى توانند در اعلان سريع و به موقع شيوع بيمارى هاى واگيردار و حمله سلاح هاى زيستى مورد استفاده قرار گيرند. در نمونه اوليه ساخته شده توسط محققان براى شناسايى انواع مختلف ويروس ها، از آنتى بادى هاى چسبيده به نانوسيم ها استفاده شد. چارلز ليبر، استاد شيمى دانشگاه هارواد گفت: «چسبيدن اجسام به نانوسيم باعث ايجاد تغيير در جريان الكتريكى عبورى از ابزار الكترونيكى مى شود و يك سيگنال مبتنى بر وجود ويروس توليد مى شود.» وى افزود: « از اين تراشه مى توان براى شناسايى و كنترل بيمارى ها استفاده كرد. مثلاً ويروس ايدز، مانند ساير ويروس ها پس از ورود به سلول كار تكثير خود را آغاز مى كند. اگر بتوانيم اين عوامل بيمارى زا را قبل از درهم شكستن سيستم ايمنى بدن، شناسايى و به كمك داروها درمان كنيم، احتمال كمى وجود دارد كه عفونت ايدز به شكل پيشرفته آن تبديل شود. همچنين اين وسيله مى تواند در مطالعه نحوه اتصال ويروس ها به گيرنده ها مورد استفاده قرار گيرد و مشخص كند كه كدام ويروس ها به كدام گيرنده ها متصل مى شوند، ذرات ويروسى چه مدت به گيرنده ها مى چسبند و چه ماده اى موجب استحكام يا از هم گسيختن اتصال مى شود. از اين وسيله همچنين مى توان براى شناسايى زيست مولكول هاى مختلف، مانند DNA و پروتئين ها استفاده كرد.» محققان نمونه هاى اوليه اين وسيله را با رشد دادن نانوسيم هاى سيليكونى به قطر ۲۰ نانومتر ساخته اند و با تركيب نانوسيم ها با مايع و جريان دادن آنها به داخل اتصالات نيكلى كه با فاصله ۲ ميكرون از هم جدا شده اند، ترانزيستورهاى نانوسيمى را ساخته اند. به گفته ليبر: « روش شناسايى ما بر شناسايى خالص الكتريكى اتصال يا جدا شدن يك تك ذره ويروسى بنيان نهاده شده است.» وى افزود: «اين شناساگرهاى نانوسيمى مى توانند به آسانى و به طور همزمان هزاران ويروس متفاوت را در آزمايشگاه شناسايى كنند.» محققان سال هاست كه با استفاده از ميكروسكوپ هاى نورى ويروس هاى منفرد را شناسايى مى كنند اما اين روش ها به خالص سازى نمونه هاى آزمايشگاهى و برچسب گذارى ويروس ها با استفاده از نشان هاى فلورسانس نياز دارد كه اين ذرات را براى استفاده هاى بالينى و تشخيص نامناسب مى كند. در ضمن اين روش ها نمى توانند ويروس ها را در نمونه هاى با غلظت بسيار پايين شناسايى كنند و نيز قادر به تشخيص انواع مختلف ويروس ها نيستند.