ايرنا: غول هاى سرخ ستاره هاى عظيمى هستند كه چرخه زندگى خود را با ابعادى ۱۵ برابر خورشيد منظومه شمسى آغاز مى كنند و سپس به تدريج بزرگ و بزرگ تر مى شوند و شعاعشان به صدها برابر شعاع خورشيد افزايش مى يابد. اما مشاهداتى كه در سال هاى اخير بر روى اين ستاره هاى غول پيكر صورت گرفته دلالت بر آن دارد كه دماى سطح بيرونى آنها كمتر از حدى است كه در گذشته تصور مى شد و صفت سرخ (به معناى ملتهب بودن از فرط حرارت) را براى آنها به ارمغان آورده است. اين مشاهدات حكايت از آن دارد كه دماى اين اختران كمتر از آن حدى است كه نظريه هاى كنونى مربوط به نحوه تطور اختران مى تواند آن را توضيح دهد. يك گروه از اخترشناسان توانسته اند تا اندازه اى براى يافتن پاسخ اين پرسش كه دماى سطح اين اختران دقيقاً چه اندازه است، گام بردارند. اين محققان با اندازه گيرى هاى تهيه شده از ۷۴ غول سرخ در نمونه هاى جديدترى كه در شرايط جوى اين اختران تهيه شده و به طور كلى با نام «ام آآر سى اس» ناميده مى شود در اين بررسى نتيجه گرفتند بر خلاف آنچه كه مشاهدات نشان مى دهد دماى سطح اين اختران تا حدود ۴۰۰ درجه كلوين بالاتر از حدى است كه در محاسبات قبلى به دست آمده بود. بر مبناى محاسبات گذشته دماى اين اختران بين ۳ تا ۴ هزار درجه كلوين تخمين زده شده بود.
سهشنبه، شهریور ۰۸، ۱۳۸۴
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر