كاهش خطاى اندازه گيرى
ترجمه: پيام اميرسيافى
كربن راديواكتيو يا راديو كربن (C14) باقى مانده از انفجارهاى هسته اى دهه ۵۰ و ۶۰
ميلادى در ميناى دندان تمام افراد كره زمين وجود دارد و مى توان از آن براى تشخيص
سن و هويت افراد استفاده كرد.
پژوهشگران آزمايشگاه ملى (LLNL) و موسسه Karolinska سوئد اين كار را با استفاده از
روش اسپكترومترى انجام دادند. اين تكنيك در تشخيص هويت قربانيان بلاياى طبيعى از
جمله سونامى سال گذشته در آسيا و توفان كاترينا در جنوب ايالات متحده نيز استفاده
شد.
كربن راديواكتيو از اثر متقابل اشعه كيهانى بر جو به وجود مى آيد و مقدار نرمال آن
يك هزارم درصد كربن موجود در كره زمين است. اين كربن مى تواند با اكسيژن تركيب شده
و توليد دى اكسيد كربن كند. به دنبال ۱۶۰ آزمايش هسته اى صورت گرفته توسط ايالات
متحده و شوروى سابق طى سال هاى ۱۹۶۳- ۱۹۵۵ مقدار كربن راديواكتيو فضا به شكلى
غيرطبيعى افزايش پيدا كرد. اين كربن به جاى كربن ۱۲ معمولى با اكسيژن تركيب و وارد
ساختمان دى اكسيدكربن شد. در ادامه كربن راديواكتيو توسط گياهان و طى پديده فتوسنتز
جذب سيستم نباتى شد و نهايتاً به دنبال مصرف گياهان و حيوانات گياهخوار توسط انسان
اين كربن راديواكتيو جذب بدن انسان شد. از آنجا كه ميناى دندان در تركيب خود ۴/۰
درصد كربن دارد هنگام تشكيل ميناى دندان اين كربن راديواكتيو در ساختمان دندان به
كار گرفته شد. سطح كربن ۱۴ در اتمسفر در تمام نقاط مساوى و مقدار آن برابر مقدار آن
در بدن انسان است. كربن راديواكتيو موجود در ميناى دندان تقريباً برابر مقدار آن در
اتمسفر در زمان تشكيل مينا است. از آنجايى كه ميناى دندان تنها بافتى است كه قابليت
بازسازى (Turn over) نداشته و جايگزين نمى شود مقدار اين كربن در ميناى دندان ثابت
باقى مى ماند و مقدار آن در دندان نشانه مقدار آن در زمان تشكيل دندان است. از روى
مقايسه مقدار كربن راديواكتيو موجود در دندان و جداول مربوط به ركوردهاى تاريخى آن
در اتمسفر مى توان زمان تشكيل ميناى دندان و در نتيجه سن افراد را با تقريب ۶/۱ سال
ارزيابى كرد. اين تكنيك نسبت به آناليزهاى دندانى و اسكلتى قديمى كه خطاى تقريبى ۵
الى ۱۰ ساله داشتند برترى دارد. از اين روش مى توان براى تعيين سن افراد بدون در
نظر گرفتن قوم و نژاد آنها استفاده كرد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر