پنجشنبه، آبان ۱۹، ۱۳۸۴

«غضروف» مصنوعي به روش مهندسي بافت در ايران طراحي و ساخته شد

ايسنا:يك دانشجوي دكتري دانشگاه صنعتي اميركبير با بهره‌گيري از تكنيك‌هاي مهندسي بافت موفق به ساخت غضروفي مصنوعي شد كه به گفته وي به fدليل استفاده از مواد زيست‌تخريب‌پذير در آن برخلاف نمونه‌هاي مشابه خارجي به سهولت در بدن جاسازي شده و هيچ‌گونه عوارض جانبي در پي ندارد.

دكتر سعيد كرباسي، دانش آموخته دكتري دانشكده مهندسي پزشكي دانشگاه صنعتي اميركبير خاطرنشان كرد: پروژه اجرا شده بازسازي و ترميم غضروف به روش مهندسي بافت است به اين صورت كه عملاً يك غضروف مصنوعي، جايگزين بافت‌هاي آسيب ديده غضروف مي‌شود.

وي با بيان اين كه نتايج حاصل از اين پروژه به تاييد دانشگاه آكسفورد انگلستان رسيده است، خاطرنشان كرد: نتايج اين طرح در درمان آسيب‌هايي نظير آرتروز مفصل در زانو و ديسك‌هاي بين مهره‌يي كاربرد دارد.

كرباسي درباره نحوه اجراي اين پروژه گفت: در ابتدا سلول‌هاي غضروف مفصلي حيوان را جدا كرده و سپس بر روي سطح يك پليمر زيست تخريب پذير نشانده شد. اين پليمر زيست تخريب پذير در داخل بدن تخريب شده و محصولات تخريب آن اثرات سمي در بدن ندارد.

وي خاطرنشان كرد: با بهينه‌سازي و شبيه سازي رشد و متابوليسم اين سلول‌ها بر روي پليمر مورد نظر، همزمان با رشد بافت جديد پليمر نيز تخريب مي‌شود كه با توجه به اين كه غضروف يك بافت بدون رگ است، سرعت بازسازي و ترميم در آن بسيار كند مي‌باشد، بنابراين براي افزايش سرعت رشد بافت جديد غضروفي بايد با كنترل عوامل محيطي مثل pH، درصد اكسيژن، قابليت نفوذ يوني و فشار شبيه‌سازي مناسبي از بافت در خارج از بدن ايجاد كرد.

وي افزود: در اين رساله دكتري با كنترل همه عوامل محيطي تاثيرگذار بر رشد بافت غضروف، بازسازي بافت جديد تا دو برابر افزايش يافت كه در مقايسه با مطالعات انجام شده در سطح دنيا قابل توجه است.

كرباسي در عين حال با اشاره به اين كه اين پروژه در مرحله آزمايش‌ها حيواني است ابراز اميدواري كرد كه با توجه به درصد بالاي مبتلايان به آسيب‌هاي مفصلي در دنيا و نياز شديد به درمان آن، اين طرح در آينده به مرحله آزمايش‌هاي انساني برسد.

به گزارش ايسنا، اين دانش‌آموخته دانشگاه صنعتي اميركبير اضافه كرد: تفاوتي كه بين غضروف مصنوعي ساخته شده به اين روش و ديگر غضروف‌هاي مصنوعي ساخته شده در دنيا وجود دارد اين است كه در ساخت غضروف‌هاي مصنوعي متداول از موادي استفاده مي‌شود كه زيست تخريب پذير نبوده و در زمان‌هاي طولاني در داخل بدن دچار تخريب نمي‌شوند و حتي موجب ايجاد التهاب و تورم در بدن مي‌شوند اما در اين روش همزمان با رشد غضروف جديد، ماده نيز تخريب مي‌شود و ترميم به طور كامل صورت مي‌گيرد. همچنين شبيه سازي انجام شده در اين روش موجب مي‌شود كه سرعت تشكيل بافت جديد به مقدار قابل توجهي افزايش يابد.

هیچ نظری موجود نیست: